Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Rozliczanie zagranicznych dywidend w polskim zeznaniu podatkowym budzi wiele pytań wśród inwestorów, którzy uzyskują dochody z akcji notowanych poza granicami kraju. Przepisy nakładają na polskich rezydentów podatkowych obowiązek wykazania takich przychodów oraz prawidłowego rozliczenia podatku, niezależnie od tego, czy został on już pobrany za granicą. W artykule przedstawiamy zasady rozliczania zagranicznych dywidend w formularzu PIT-38, omawiamy sposób przeliczania dochodów i podatku na złotówki, wybór odpowiedniego formularza podatkowego oraz możliwości uwzględnienia kosztów i strat związanych z inwestycjami zagranicznymi. Wyjaśniamy również mechanizmy unikania podwójnego opodatkowania oraz praktyczne aspekty dokumentowania transakcji.
Kluczowe wnioski:
Zagraniczne dywidendy to dochody uzyskiwane przez polskich rezydentów podatkowych z tytułu posiadania akcji spółek notowanych na giełdach poza granicami Polski. W praktyce oznacza to, że jeśli otrzymujesz wypłatę dywidendy od zagranicznej spółki, masz obowiązek wykazania tego dochodu w polskim zeznaniu podatkowym. Formularz PIT-38 służy do rozliczenia przychodów kapitałowych, w tym właśnie zagranicznych dywidend, przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Obowiązek ten wynika z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), a szczególnie z art. 30a tej ustawy, który określa zasady opodatkowania przychodów z dywidend oraz innych dochodów kapitałowych.
Dochody z akcji zagranicznych, takie jak dywidendy, podlegają w Polsce opodatkowaniu według stawki 19% jako tzw. podatek zryczałtowany. Niezależnie od tego, czy podatek został już pobrany za granicą, podatnik ma obowiązek wykazać całą kwotę brutto otrzymanej dywidendy w swoim rocznym zeznaniu PIT-38. W przypadku osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej rozliczenie to jest obligatoryjne i obejmuje wszystkie dochody kapitałowe osiągnięte poza Polską. Przepisy jasno wskazują, że zagraniczne dywidendy należy wykazać w PIT-38 za rok podatkowy, w którym zostały one faktycznie wypłacone, niezależnie od daty zakupu akcji czy miejsca prowadzenia rachunku maklerskiego.
Przychody z zagranicznych dywidend oraz podatki zapłacone za granicą należy przeliczać na złote polskie zgodnie z zasadami określonymi w przepisach podatkowych. Zgodnie z art. 11a ustawy o PIT, do przeliczenia przychodów uzyskanych w walucie obcej stosuje się średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Oznacza to, że jeśli dywidenda została wypłacona np. 15 marca, należy zastosować kurs ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z 14 marca. Podobna zasada dotyczy podatku pobranego za granicą – tutaj również stosuje się średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień pobrania podatku przez zagranicznego płatnika lub bank.
W praktyce oznacza to, że każda kwota otrzymanej dywidendy oraz każdy podatek potrącony za granicą muszą być osobno przeliczone na złotówki według właściwego kursu. Przykładowo, jeśli inwestor otrzymał dywidendę w euro, a podatek został pobrany tego samego dnia, do przeliczenia obu tych kwot należy użyć kursów NBP z dwóch różnych dni – odpowiednio dla przychodu i dla podatku. Takie podejście pozwala uniknąć błędów i zapewnia zgodność rozliczenia z polskimi przepisami podatkowymi. Warto pamiętać, że prawidłowe zastosowanie kursu ma bezpośredni wpływ na wysokość wykazanego dochodu oraz należnego podatku w deklaracji PIT-38.
Wybór odpowiedniego formularza podatkowego do rozliczenia zagranicznych dochodów kapitałowych, takich jak dywidendy czy zyski ze sprzedaży akcji, zależy od źródła tych przychodów oraz statusu podatnika. PIT-38 przeznaczony jest przede wszystkim dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które uzyskały przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, udziałów w spółkach lub instrumentów pochodnych – zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym. W przypadku otrzymania zagranicznej dywidendy od akcji posiadanych prywatnie, dochód ten należy wykazać właśnie w PIT-38, w części C deklaracji. Natomiast PIT-36 stosuje się wtedy, gdy podatnik uzyskuje dochody kapitałowe w ramach działalności gospodarczej lub gdy dywidenda została wypłacona na rachunek firmowy. Dla przedsiębiorców rozliczających się podatkiem liniowym właściwy będzie PIT-36L.
W praktyce wybór formularza zależy od indywidualnej sytuacji podatnika. Poniżej przedstawiamy najważniejsze zasady wyboru deklaracji:
Dochód z zagranicznych dywidend wykazuje się w odpowiednich sekcjach wybranego formularza: w PIT-38 należy wpisać go w części C (przychody i koszty ze źródeł zagranicznych), natomiast w PIT-36 lub PIT-36L – w części N dotyczącej dochodów z zagranicy. Dzięki temu możliwe jest prawidłowe rozliczenie zarówno przychodów, jak i ewentualnych kosztów oraz podatku zapłaconego za granicą.
Przy rozliczaniu sprzedaży zagranicznych papierów wartościowych w PIT-38 koszty uzyskania przychodów mają istotny wpływ na ostateczną wysokość podatku do zapłaty. Podstawą do ich ustalenia jest cena nabycia akcji lub innych instrumentów finansowych, którą należy przeliczyć na złote polskie według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień zakupu. W praktyce oznacza to, że każda transakcja zakupu powinna być udokumentowana i przeliczona zgodnie z obowiązującymi przepisami, a następnie wykazana w deklaracji podatkowej. Do rozliczenia kosztów stosuje się zasadę FIFO (First In, First Out), czyli przy sprzedaży najpierw rozliczamy te papiery, które zostały nabyte najwcześniej.
Oprócz ceny zakupu, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć również dodatkowe wydatki związane z inwestycją, takie jak prowizje maklerskie, opłaty za prowadzenie rachunku czy odsetki od kredytu inwestycyjnego. Wszystkie te koszty muszą być odpowiednio udokumentowane i przypisane do konkretnej transakcji. W formularzu PIT-38 wykazuje się je w części C, gdzie wpisuje się zarówno przychody ze sprzedaży zagranicznych papierów wartościowych, jak i odpowiadające im koszty uzyskania przychodu. Dzięki temu możliwe jest prawidłowe obliczenie dochodu podlegającego opodatkowaniu oraz skorzystanie z przysługujących ulg i odliczeń.
Podwójne opodatkowanie zagranicznych dywidend to częsty problem inwestorów, którzy uzyskują dochody z akcji notowanych na rynkach zagranicznych. Mimo że podatek od dywidendy został już pobrany przez zagranicznego płatnika, polski rezydent podatkowy ma obowiązek wykazać ten dochód w swoim zeznaniu rocznym. Mechanizm unikania podwójnego opodatkowania pozwala jednak na odliczenie podatku zapłaconego za granicą od podatku należnego w Polsce, ale tylko do określonego limitu. Zgodnie z art. 30a ust. 9 ustawy o PIT, kwota odliczenia nie może przekroczyć 19% podatku obliczonego od danego dochodu. Oznacza to, że nawet jeśli za granicą pobrano wyższą stawkę podatku, nadwyżka nie podlega zwrotowi ani dalszemu rozliczeniu w Polsce.
Aby prawidłowo rozliczyć zagraniczne dywidendy i uniknąć podwójnego opodatkowania, należy wykazać zarówno przychód brutto (przed potrąceniem podatku u źródła), jak i kwotę podatku pobranego za granicą – przeliczoną na złote według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień pobrania podatku. W praktyce proces ten obejmuje kilka kluczowych kroków:
Dzięki temu rozwiązaniu inwestorzy mogą mieć pewność, że ich dochody z zagranicznych akcji zostaną rozliczone zgodnie z polskimi przepisami, a jednocześnie nie zapłacą tego samego podatku dwukrotnie.
Strata poniesiona na transakcjach zagranicznych papierami wartościowymi nie przepada – podatnik ma prawo ją rozliczyć w kolejnych latach podatkowych. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stratę można odliczać przez pięć następujących po sobie lat, jednak w jednym roku nie wolno przekroczyć 50% wysokości tej straty. Oznacza to, że jeśli inwestor poniósł stratę np. w wyniku sprzedaży akcji zagranicznych, może sukcesywnie pomniejszać swoje przyszłe dochody z tego samego źródła o część tej straty, aż do jej pełnego rozliczenia lub upływu pięcioletniego terminu.
Aby prawidłowo skorzystać z możliwości rozliczenia straty, konieczne jest rzetelne dokumentowanie wszystkich transakcji oraz przechowywanie wyciągów i potwierdzeń przez minimum 5 lat podatkowych. W praktyce wystarczające są wyciągi z rachunku maklerskiego oraz potwierdzenia przelewów związanych z nabyciem i sprzedażą papierów wartościowych. Takie podejście pozwala na bezproblemowe wykazanie kosztów i przychodów w przypadku ewentualnej kontroli podatkowej. Rozliczenie straty należy wykazać w odpowiednich polach formularza PIT-38, sumując ją z innymi wynikami kapitałowymi danego roku.
Artykuł szczegółowo omawia zasady rozliczania zagranicznych dywidend oraz innych dochodów kapitałowych przez polskich rezydentów podatkowych. Wyjaśnia, że osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej powinny wykazywać takie przychody w deklaracji PIT-38, przeliczając każdą kwotę na złote według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego uzyskanie przychodu lub pobranie podatku za granicą. Wskazuje również, kiedy należy wybrać formularz PIT-36 lub PIT-36L, zależnie od tego, czy dochody kapitałowe są związane z działalnością gospodarczą i jak są opodatkowane. Szczególną uwagę zwraca się na prawidłowe dokumentowanie kosztów uzyskania przychodów oraz stosowanie zasady FIFO przy sprzedaży zagranicznych papierów wartościowych.
Ważnym aspektem poruszanym w artykule jest mechanizm unikania podwójnego opodatkowania – inwestorzy mogą odliczyć podatek zapłacony za granicą, jednak tylko do wysokości 19% podatku należnego w Polsce. Artykuł podkreśla konieczność wykazania zarówno przychodu brutto, jak i podatku pobranego za granicą oraz przechowywania odpowiedniej dokumentacji. Dodatkowo opisuje możliwość rozliczenia strat z inwestycji zagranicznych przez kolejne pięć lat podatkowych, co pozwala na optymalizację obciążeń podatkowych w przyszłości. Całość stanowi praktyczny przewodnik dla osób inwestujących poza Polską i chcących prawidłowo rozliczyć swoje dochody kapitałowe zgodnie z polskim prawem.
Nie ma obowiązku załączania do PIT-38 dokumentów potwierdzających otrzymanie zagranicznej dywidendy, takich jak wyciągi maklerskie czy potwierdzenia przelewów. Jednak należy je przechowywać przez minimum 5 lat na wypadek kontroli podatkowej. Dokumenty te mogą być wymagane przez urząd skarbowy w celu weryfikacji rozliczenia.
Przed rozliczeniem zagranicznych dywidend warto zgromadzić: datę wypłaty dywidendy, kwotę brutto i walutę, wysokość podatku pobranego za granicą oraz datę jego potrącenia, a także średnie kursy NBP z odpowiednich dni. Dodatkowo przydatne będą wyciągi maklerskie i dokumenty potwierdzające transakcje.
Tak, dochody z dywidend (w tym zagranicznych) nie korzystają z kwoty wolnej od podatku w Polsce. Każda otrzymana dywidenda powinna być wykazana w PIT-38 niezależnie od jej wysokości.
Każdą wypłatę dywidendy należy przeliczyć osobno na złote polskie według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego dzień uzyskania przychodu dla danej waluty. Analogicznie postępujemy z podatkiem pobranym za granicą – każdą kwotę przeliczamy według kursu z dnia poprzedzającego jej potrącenie.
Prowizje maklerskie dotyczące samej wypłaty dywidendy nie są uznawane za koszt uzyskania przychodu od tej dywidendy. Koszty prowizji można natomiast uwzględnić przy sprzedaży papierów wartościowych, ale nie przy samym otrzymaniu dywidendy.
Zagraniczne dochody kapitałowe, takie jak dywidendy, podlegają indywidualnemu opodatkowaniu i nie mogą być rozliczane wspólnie przez małżonków. Każdy z małżonków powinien wykazać swój udział w dochodach i ewentualnych kosztach osobno w swoim PIT-38.
Certyfikat rezydencji podatkowej jest wymagany głównie przez zagraniczne instytucje finansowe lub płatników do zastosowania niższej stawki podatku u źródła zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania. W Polsce nie jest on wymagany do samego rozliczenia PIT-38, ale może być potrzebny do udokumentowania prawidłowości pobranej stawki podatku za granicą.
Aby skorzystać z odliczenia podatku zapłaconego za granicą, konieczne jest posiadanie dokumentu potwierdzającego jego potrącenie (np. wyciąg maklerski lub informacja od płatnika). W przypadku braku takiego dokumentu należy wykazać całą kwotę brutto jako dochód i zapłacić podatek w Polsce bez możliwości odliczenia podatku zagranicznego.
Tak, straty i zyski ze sprzedaży papierów wartościowych (zarówno krajowych, jak i zagranicznych) sumuje się w ramach jednego źródła przychodów kapitałowych i wykazuje łącznie w PIT-38. Ważne jest jednak prawidłowe udokumentowanie wszystkich transakcji oraz ich przeliczenie na złote według właściwych kursów NBP.
PIT-38 należy złożyć do końca kwietnia roku następującego po roku podatkowym – termin ten dotyczy zarówno dochodów krajowych, jak i zagranicznych. Nie ma osobnych terminów dla inwestorów osiągających dochody poza Polską.