Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124


Wynajem mieszkania to popularny sposób na uzyskanie dodatkowego dochodu, jednak wiąże się z określonymi obowiązkami wobec urzędu skarbowego. Przepisy prawa jasno określają, kiedy i w jaki sposób należy zgłosić najem oraz jakie konsekwencje grożą za niedopełnienie tych formalności. W artykule wyjaśniamy, jakie są różnice między najmem a użyczeniem, jak prawidłowo rozliczać przychody z wynajmu nieruchomości oraz jakie sankcje mogą spotkać właściciela za niezgłoszenie umowy najmu. Przedstawiamy również praktyczne wskazówki dotyczące rozliczania podatku i możliwości skorzystania z instytucji czynnego żalu w przypadku popełnienia uchybień.
Kluczowe wnioski:
Właściciel mieszkania, który decyduje się na wynajem swojej nieruchomości, ma obowiązek zgłoszenia tego faktu do urzędu skarbowego. Wynika to bezpośrednio z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6, przychody uzyskane z najmu stanowią źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Oznacza to, że każdy wynajmujący powinien wykazać uzyskany czynsz w deklaracji podatkowej i rozliczyć się z fiskusem. Niezgłoszenie najmu nie zwalnia właściciela z obowiązku zapłaty podatku, a urząd skarbowy może domagać się uregulowania należności wraz z odsetkami za zwłokę.
Obowiązek zgłoszenia najmu dotyczy zarówno umów zawartych na czas określony, jak i nieokreślony, niezależnie od formy – pisemnej czy ustnej. Kodeks cywilny reguluje zasady zawierania umów najmu, natomiast kwestie podatkowe wynikają bezpośrednio z przepisów podatkowych. Przychodem do opodatkowania jest wyłącznie czynsz otrzymywany od najemcy, a nie zwrot kosztów eksploatacyjnych czy opłat za media. Mimo że wielu właścicieli uważa, że brak formalnej umowy lub niezgłoszenie jej do urzędu skarbowego pozwala uniknąć opodatkowania, rzeczywistość prawna jest inna – każdy dochód z najmu należy zgłosić i rozliczyć w odpowiedniej deklaracji podatkowej.
Umowa najmu oraz umowa użyczenia to dwa różne sposoby przekazania nieruchomości do korzystania przez inną osobę, jednak ich skutki podatkowe są zupełnie odmienne. W przypadku najmu właściciel mieszkania oddaje lokal do używania w zamian za określony czynsz, co wiąże się z powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 10 ust. 1 pkt 6), każdy dochód uzyskany z tytułu najmu musi zostać wykazany w deklaracji podatkowej i odpowiednio rozliczony z urzędem skarbowym.
Z kolei użyczenie, uregulowane w art. 710 Kodeksu cywilnego, polega na nieodpłatnym udostępnieniu nieruchomości innej osobie na czas oznaczony lub nieoznaczony. W tym przypadku nie powstaje obowiązek podatkowy, ponieważ właściciel nie osiąga żadnego przychodu – korzystanie z lokalu jest bezpłatne. Różnice między tymi umowami można podsumować następująco:
Mimo że obie umowy pozwalają na korzystanie z nieruchomości przez osobę trzecią, tylko najem wiąże się z obowiązkiem podatkowym i koniecznością zgłoszenia tego faktu do urzędu skarbowego.
Niezgłoszenie najmu mieszkania do urzędu skarbowego wiąże się z poważnymi konsekwencjami prawnymi i finansowymi dla właściciela nieruchomości. Zgodnie z Kodeksem karnym skarbowym (art. 54 §1-3), osoba, która nie ujawnia przychodu z najmu lub nie składa wymaganej deklaracji podatkowej, naraża się na odpowiedzialność karną skarbową. W praktyce oznacza to możliwość nałożenia grzywny, a w określonych przypadkach także kary ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności. Sankcje te są uzależnione od wysokości uszczuplonego podatku, czyli kwoty, którą właściciel powinien był odprowadzić do urzędu skarbowego, a tego nie zrobił.
Wysokość oraz rodzaj kary zależą od wartości niezapłaconego podatku. Progi odpowiedzialności karnej przedstawiają się następująco:
Uszczuplenie podatku to sytuacja, w której właściciel mieszkania poprzez brak zgłoszenia najmu powoduje realne zagrożenie dla budżetu państwa przez niewpłacenie należnego podatku. Mimo że wiele osób sądzi, iż niewielkie kwoty mogą pozostać niezauważone przez urząd skarbowy, konsekwencje nawet drobnych uchybień mogą być dotkliwe i długofalowe.
Czynny żal to instytucja przewidziana w Kodeksie karnym skarbowym, która umożliwia podatnikowi uniknięcie odpowiedzialności karnej za niezgłoszenie najmu do urzędu skarbowego, jeśli samodzielnie zgłosi popełnione wykroczenie lub przestępstwo skarbowe zanim organ podatkowy rozpocznie czynności kontrolne. Złożenie czynnego żalu polega na pisemnym powiadomieniu urzędu skarbowego o popełnieniu uchybienia oraz uregulowaniu należnych zaległości podatkowych wraz z odsetkami. Skuteczność czynnego żalu jest uzależniona od spełnienia kilku warunków – przede wszystkim musi on zostać złożony zanim urząd skarbowy uzyska wyraźnie udokumentowaną wiadomość o naruszeniu przepisów lub rozpocznie czynności sprawdzające, kontrolę czy przeszukanie.
W praktyce oznacza to, że czynny żal nie będzie skuteczny w sytuacji, gdy urząd skarbowy już prowadzi postępowanie dotyczące danego najmu lub posiada informacje świadczące o popełnieniu wykroczenia. Zgodnie z przepisami, aby czynny żal został uznany przez organ podatkowy, należy:
Dzięki temu rozwiązaniu właściciel mieszkania może uniknąć grzywny czy nawet kary pozbawienia wolności przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym. Mimo wszystko, jeśli urząd już rozpoczął działania zmierzające do ujawnienia nieprawidłowości, czynny żal nie odniesie zamierzonego skutku i odpowiedzialność karna pozostaje aktualna.
Właściciel mieszkania, który decyduje się na wynajem nieruchomości, ma obowiązek samodzielnego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Zaliczki te należy odprowadzać w trakcie roku podatkowego, bez oczekiwania na wezwanie ze strony urzędu skarbowego. Przychodem z najmu jest otrzymany czynsz, a nie zwrot opłat eksploatacyjnych czy kosztów mediów ponoszonych przez najemcę. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania wlicza się wyłącznie kwoty faktycznie uzyskane z tytułu najmu, natomiast środki przekazywane przez najemcę jako zwrot kosztów eksploatacyjnych nie stanowią przychodu podatkowego.
W przypadku opóźnienia w zapłacie zaliczek na podatek dochodowy naliczane są odsetki za zwłokę. Odsetki te liczone są osobno dla każdej niezapłaconej w terminie zaliczki i obowiązują od dnia następującego po dniu, w którym powinna zostać uregulowana należność. Mimo że wielu właścicieli mieszkań uważa rozliczenie najmu za skomplikowane, zasady są jasne: należy wykazać przychód z czynszu w deklaracji podatkowej oraz regularnie odprowadzać zaliczki na podatek. Takie postępowanie pozwala uniknąć problemów z urzędem skarbowym i ewentualnych sankcji finansowych związanych z nieterminowym rozliczeniem dochodów z najmu.
W przypadku gdy nieruchomość będąca przedmiotem najmu stanowi współwłasność kilku osób, obowiązek podatkowy z tytułu uzyskanego przychodu spoczywa na każdym ze współwłaścicieli osobno. Oznacza to, że każdy współwłaściciel powinien rozliczyć przychód z najmu proporcjonalnie do swojego udziału w nieruchomości. Przykładowo, jeśli dwóch właścicieli posiada po 50% udziałów, każdy z nich wykazuje w swoim zeznaniu podatkowym połowę uzyskanego czynszu. Taki sposób rozliczenia wynika bezpośrednio z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zasad ogólnych dotyczących współwłasności.
Mimo że umowa najmu może być zawarta przez jednego ze współwłaścicieli lub przez wszystkich wspólnie, każdy z nich odpowiada za rozliczenie podatku wyłącznie od swojej części przychodu. W praktyce oznacza to konieczność samodzielnego obliczenia i wpłacenia zaliczki na podatek dochodowy przez każdego współwłaściciela. Warto pamiętać, że urząd skarbowy nie rozlicza automatycznie całości przychodu na wszystkich właścicieli – odpowiedzialność za prawidłowe wykazanie dochodu spoczywa na każdej osobie posiadającej udział w nieruchomości. Takie rozwiązanie pozwala uniknąć nieporozumień i ewentualnych sankcji związanych z błędnym rozliczeniem podatku od najmu współwłasności.
Artykuł szczegółowo omawia obowiązki właścicieli mieszkań związane z wynajmem nieruchomości, podkreślając konieczność zgłoszenia najmu do urzędu skarbowego i prawidłowego rozliczenia przychodów z tego tytułu. Przypomina, że zarówno umowy najmu zawarte na czas określony, jak i nieokreślony – niezależnie od formy – generują obowiązek podatkowy, a niezgłoszenie dochodu może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi i finansowymi. Wskazuje także różnice między umową najmu a użyczeniem, zaznaczając, że tylko najem wiąże się z koniecznością zapłaty podatku, podczas gdy użyczenie – jako nieodpłatne udostępnienie lokalu – nie rodzi takich zobowiązań wobec fiskusa.
Autor wyjaśnia również mechanizmy odpowiedzialności karnej za niezgłoszenie najmu oraz przedstawia instytucję czynnego żalu jako sposób na uniknięcie sankcji w przypadku samodzielnego ujawnienia uchybienia przed wszczęciem kontroli przez urząd skarbowy. Artykuł porusza także kwestie techniczne rozliczania dochodów z najmu, takie jak obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy oraz naliczanie odsetek za opóźnienia. Dodatkowo zwraca uwagę na specyfikę rozliczeń w przypadku współwłasności nieruchomości, gdzie każdy współwłaściciel odpowiada za wykazanie i opodatkowanie swojej części przychodu. Całość stanowi praktyczny przewodnik po obowiązkach podatkowych związanych z wynajmem mieszkań.
Tak, obecnie większość urzędów skarbowych umożliwia zgłoszenie najmu oraz składanie deklaracji podatkowych przez internet, korzystając z platformy e-Deklaracje lub poprzez profil zaufany na portalu podatkowym. Dzięki temu proces jest szybszy i wygodniejszy dla właściciela nieruchomości.
Dochody z najmu można opodatkować na dwa sposoby: ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (stawka 8,5% lub 12,5% po przekroczeniu określonego limitu) albo według skali podatkowej (17% i 32%). Wybór formy opodatkowania należy zgłosić do urzędu skarbowego w odpowiednim terminie, zwykle do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu uzyskania pierwszego przychodu z najmu.
Tak, wynajem krótkoterminowy również podlega obowiązkowi zgłoszenia do urzędu skarbowego i rozliczenia podatku. W niektórych przypadkach taki wynajem może być traktowany jako działalność gospodarcza – zależy to od częstotliwości i zakresu usług dodatkowych oferowanych najemcom.
Tak, zarówno najem okazjonalny, jak i instytucjonalny wymagają zgłoszenia do urzędu skarbowego oraz rozliczenia podatku od uzyskanego czynszu. Dodatkowo, w przypadku najmu okazjonalnego istnieje obowiązek zgłoszenia umowy do urzędu skarbowego w ciągu 14 dni od jej zawarcia.
Tak, jeśli wybrano opodatkowanie na zasadach ogólnych (według skali), można pomniejszyć przychód o koszty jego uzyskania, takie jak remonty, amortyzacja czy prowizje dla pośredników. Przy ryczałcie nie ma możliwości odliczania kosztów – podatek płaci się od całości przychodu.
Aby zmienić formę opodatkowania (np. z ryczałtu na zasady ogólne), należy poinformować urząd skarbowy w terminie do 20 stycznia roku podatkowego, którego dotyczy zmiana. Po tym terminie forma opodatkowania obowiązuje przez cały rok podatkowy.
W przypadku darowizny lub sprzedaży mieszkania obowiązek rozliczenia podatku z tytułu najmu wygasa wraz z przeniesieniem własności nieruchomości. Nowy właściciel musi samodzielnie zgłosić ewentualny nowy najem i rozliczać się z fiskusem od momentu nabycia praw do lokalu.
Tak, osoba niepełnoletnia może być współwłaścicielem nieruchomości i osiągać dochody z tytułu najmu. W takim przypadku obowiązki podatkowe wykonują w jej imieniu rodzice lub opiekunowie prawni poprzez składanie odpowiednich deklaracji podatkowych.
Prowadzenie ewidencji przychodów jest wymagane w przypadku wyboru ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Pozwala to na prawidłowe wykazanie wszystkich otrzymanych czynszów oraz kontrolę nad terminowym wpłacaniem zaliczek na podatek.
Zaleca się przechowywanie dokumentacji związanej z wynajmem (umowy, potwierdzenia przelewów czynszu, deklaracje podatkowe) przez co najmniej 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku za dany rok.