Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124


Egzekucja komornicza z udziału w nieruchomości to procedura, która budzi wiele pytań zarówno wśród dłużników, jak i współwłaścicieli mieszkań. Współwłasność nie chroni przed odpowiedzialnością za zobowiązania finansowe – jeśli jeden ze współwłaścicieli popadnie w długi, jego udział może zostać zajęty i sprzedany przez komornika. Artykuł wyjaśnia, kiedy możliwe jest wszczęcie egzekucji z udziału w nieruchomości, jakie formalności muszą zostać spełnione oraz jakie konsekwencje prawne niesie to dla wszystkich stron. Przedstawiamy również praktyczne aspekty związane ze sprzedażą udziału przed zajęciem komorniczym, ryzykiem skargi pauliańskiej oraz przebiegiem licytacji komorniczej. Dzięki temu łatwiej zrozumieć mechanizmy prawne regulujące egzekucję z udziału we współwłasności i podjąć świadome decyzje dotyczące zarządzania majątkiem.
Kluczowe wnioski:
Komornik może rozpocząć egzekucję z udziału w nieruchomości należącego do współwłaściciela w sytuacji, gdy jeden z nich nie reguluje swoich zobowiązań finansowych i wierzyciel uzyskał przeciwko niemu tytuł wykonawczy. Mimo że wielu właścicieli mieszkań sądzi, iż współwłasność chroni przed egzekucją, rzeczywistość prawna jest inna – udział dłużnika w mieszkaniu może zostać zajęty i sprzedany przez komornika. Zanim jednak dojdzie do zajęcia, muszą zostać spełnione określone wymogi formalne. Przede wszystkim komornik musi zawiadomić dłużnika o wszczęciu postępowania egzekucyjnego oraz skierować wniosek o wpis wzmianki o wszczęciu egzekucji do księgi wieczystej nieruchomości (zgodnie z art. 923 i 924 Kodeksu postępowania cywilnego). Dopiero po dokonaniu tych czynności możliwe jest dalsze prowadzenie egzekucji z udziału w nieruchomości.
Współwłaściciel, którego udział podlega egzekucji, nadal odpowiada za opłaty związane z utrzymaniem mieszkania, takie jak czynsz czy koszty eksploatacyjne – wynika to z art. 207 Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że nawet jeśli jego udział zostanie zajęty przez komornika, obowiązki finansowe wobec wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni pozostają aktualne aż do momentu sprzedaży udziału na licytacji. W praktyce procedura wszczęcia egzekucji obejmuje kilka kluczowych etapów:
Mimo że procedura wydaje się skomplikowana, jej skutki są bardzo realne – współwłaściciel może stracić swój udział w mieszkaniu nawet bez zgody pozostałych współwłaścicieli.
Procedura zajęcia udziału w nieruchomości przez komornika rozpoczyna się od wniosku wierzyciela o wszczęcie egzekucji. Po otrzymaniu takiego wniosku komornik kieruje do dłużnika wezwanie do zapłaty długu w określonym terminie, zazwyczaj dwóch tygodni. To pismo stanowi formalne ostrzeżenie, że brak spłaty zadłużenia skutkować będzie dalszymi krokami egzekucyjnymi. Jednocześnie komornik składa do sądu prowadzącego księgę wieczystą wniosek o wpis wzmianki o wszczęciu egzekucji. Wpis ten pojawia się w dziale III księgi wieczystej i jest widoczny dla wszystkich zainteresowanych stron, co ma istotne znaczenie zarówno dla dłużnika, jak i potencjalnych nabywców udziału.
Rola sądu i komornika w tym procesie jest ściśle określona przepisami Kodeksu postępowania cywilnego (art. 924, 925 K.p.c.). Komornik odpowiada za prawidłowe przeprowadzenie czynności egzekucyjnych oraz za złożenie odpowiednich wniosków do sądu. Sąd natomiast dokonuje wpisu wzmianki o wszczęciu egzekucji w księdze wieczystej, co formalnie oznacza zajęcie udziału przez komornika. Od tego momentu dłużnik nie może swobodnie rozporządzać swoim udziałem, a wszelkie próby sprzedaży lub obciążenia nieruchomości po zajęciu są bezskuteczne wobec wierzyciela. Skutki prawne zajęcia udziału obejmują również ograniczenia dla osób trzecich – każdy, kto wiedział o wszczęciu egzekucji, ponosi konsekwencje wynikające z dokonanych czynności prawnych dotyczących tego udziału.
Zajęcie udziału w mieszkaniu przez komornika niesie za sobą istotne skutki prawne zarówno dla dłużnika, jak i pozostałych współwłaścicieli. Przede wszystkim, od momentu zajęcia udziału, dłużnik traci swobodę rozporządzania swoją częścią nieruchomości – wszelkie próby sprzedaży, darowizny czy obciążenia udziału są co do zasady bezskuteczne wobec wierzyciela prowadzącego egzekucję. Zgodnie z art. 930 Kodeksu postępowania cywilnego, nawet jeśli dłużnik zdecyduje się na sprzedaż swojego udziału po jego zajęciu, taka czynność nie wpływa na dalszy bieg postępowania egzekucyjnego. Nowy nabywca może zostać włączony do postępowania jako dłużnik, a komornik ma prawo kontynuować egzekucję z tego samego udziału.
W praktyce oznacza to szereg ograniczeń i konsekwencji, które warto znać:
Mimo że dłużnik formalnie pozostaje współwłaścicielem aż do zakończenia egzekucji i przeniesienia własności na nowego nabywcę, jego możliwości dysponowania swoim udziałem są poważnie ograniczone. Wszelkie działania mające na celu obejście skutków zajęcia mogą być uznane za nieważne lub bezskuteczne wobec wierzyciela oraz osób trzecich uczestniczących w postępowaniu egzekucyjnym.
Sprzedaż udziału we współwłasności mieszkania przed zajęciem przez komornika jest prawnie dopuszczalna, o ile nie zostały jeszcze wszczęte formalne czynności egzekucyjne, takie jak wpis wzmianki o zajęciu do księgi wieczystej. W praktyce oznacza to, że współwłaściciel będący dłużnikiem może rozporządzać swoim udziałem – sprzedać go osobie trzeciej lub nawet bliskiemu członkowi rodziny. Jednak mimo braku formalnego zajęcia, transakcja taka wiąże się z istotnym ryzykiem prawnym. Wierzyciel, który uzna, że sprzedaż udziału została dokonana z pokrzywdzeniem jego interesów (np. gdy cena była rażąco niska lub nabywcą była osoba bliska dłużnikowi), może skorzystać z tzw. skargi pauliańskiej na podstawie art. 527–529 Kodeksu cywilnego.
Zgodnie z przepisami, skarga pauliańska umożliwia wierzycielowi żądanie uznania sprzedaży za bezskuteczną wobec niego, jeśli wykaże, że wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny lub zwiększył stopień swojej niewypłacalności. Szczególnie narażone na podważenie są transakcje pomiędzy osobami bliskimi – w takich przypadkach domniemywa się, że nabywca wiedział o złej sytuacji finansowej sprzedającego. Co istotne, wierzyciel ma aż pięć lat od daty dokonania czynności na wniesienie skargi pauliańskiej. Oznacza to, że nawet po kilku latach od sprzedaży udziału istnieje realne zagrożenie jej podważenia i powrotu nieruchomości do masy majątkowej dłużnika w celu przeprowadzenia egzekucji.
Skarga pauliańska to narzędzie prawne, które pozwala wierzycielowi podważyć skuteczność sprzedaży udziału w nieruchomości, jeśli transakcja została dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli. Zgodnie z art. 527–529 Kodeksu cywilnego, przesłanką zastosowania skargi pauliańskiej jest sytuacja, w której dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba nabywająca udział wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się o tym dowiedzieć. Szczególnie istotne są tu transakcje między osobami bliskimi – prawo przewiduje domniemanie, że taka osoba wiedziała o złej sytuacji finansowej dłużnika. W praktyce oznacza to, że nawet sprzedaż po cenie rynkowej może zostać uznana za bezskuteczną wobec wierzyciela, jeśli środki nie zostały przeznaczone na spłatę zadłużenia.
W orzecznictwie sądowym wielokrotnie podkreślano znaczenie ochrony interesów wierzycieli w przypadku zbycia udziału przez zadłużonego współwłaściciela. Przykładowo, Sąd Najwyższy w wyroku z 20 października 2011 r., IV.CSK.39/11 oraz Sąd Okręgowy w Krakowie w wyroku z dnia 21 stycznia 2014 r., IX.GC.838/13 wskazali, że sprzedaż udziału pozbawiająca wierzyciela możliwości egzekucji z nieruchomości może być uznana za działanie z pokrzywdzeniem wierzycieli – niezależnie od wysokości ceny sprzedaży. Warto pamiętać o kilku kluczowych zasadach związanych ze skargą pauliańską:
Mimo że wiele osób zakłada bezpieczeństwo przy sprzedaży udziału przed zajęciem komorniczym, istnieje realne ryzyko skutecznego podważenia takiej transakcji przez wierzyciela na drodze sądowej.
Licytacja komornicza udziału w nieruchomości przebiega według ściśle określonych zasad. Przede wszystkim, nie każdy może przystąpić do przetargu. Zgodnie z art. 976 §1 Kodeksu postępowania cywilnego, z udziału w licytacji wyłączeni są: dłużnik, komornik, ich małżonkowie, dzieci, rodzice i rodzeństwo, a także osoby obecne na licytacji w charakterze urzędowym oraz licytant, który nie wykonał warunków poprzedniej licytacji. Oznacza to, że nawet jeśli współwłaściciel chciałby odkupić udział od dłużnika podczas licytacji, nie zawsze będzie to możliwe – zwłaszcza jeśli pozostaje z nim w bliskich relacjach rodzinnych. W praktyce często zdarza się, że nabywcą udziału zostaje osoba trzecia, która nie jest związana z dotychczasowymi właścicielami.
Nabycie udziału przez osobę trzecią wiąże się z określonymi skutkami prawnymi zarówno dla nowego współwłaściciela, jak i pozostałych osób posiadających udziały w nieruchomości. Nowy nabywca wchodzi w prawa i obowiązki dotychczasowego współwłaściciela – może korzystać z nieruchomości zgodnie ze swoim udziałem oraz uczestniczyć w podejmowaniu decyzji dotyczących wspólnej własności. Jednakże współwłaściciel nie ma prawa pierwokupu przy licytacji komorniczej, co oznacza, że nie może uprzedzić zakupu przez osobę trzecią. W efekcie po zakończeniu egzekucji nowy współwłaściciel może być zupełnie obcą osobą, co często prowadzi do konfliktów lub konieczności zniesienia współwłasności na drodze sądowej. Dla inwestorów i pozostałych współwłaścicieli to sytuacja obarczona ryzykiem utraty kontroli nad częścią nieruchomości.
Inwestowanie środków w nieruchomość będącą przedmiotem współwłasności, w której jeden ze współwłaścicieli posiada długi, wiąże się z istotnym ryzykiem utraty zainwestowanych nakładów. W przypadku wszczęcia egzekucji komorniczej z udziału zadłużonego współwłaściciela, całość poniesionych przez pozostałych współwłaścicieli lub inwestorów kosztów remontu czy modernizacji może zostać bezpowrotnie utracona. Wynika to z faktu, że podczas licytacji komorniczej wartość nieruchomości jest szacowana przez biegłego, a nowy nabywca udziału nie ma obowiązku zwrotu nakładów poniesionych przez osoby trzecie. W praktyce oznacza to, że nawet znaczne inwestycje mogą nie zostać uwzględnione przy podziale środków po sprzedaży udziału, a dotychczasowi współwłaściciele zostają pozbawieni realnego wpływu na dalsze losy nieruchomości.
Ograniczenia wynikające z przepisów o licytacji i egzekucji dodatkowo komplikują sytuację pozostałych współwłaścicieli. Zgodnie z art. 976 §1 Kodeksu postępowania cywilnego, osoby blisko spokrewnione z dłużnikiem – takie jak małżonek, dzieci czy rodzeństwo – są wyłączone z możliwości nabycia udziału podczas licytacji komorniczej. To sprawia, że przejęcie pełnej kontroli nad nieruchomością staje się trudniejsze, a nowym współwłaścicielem może zostać osoba zupełnie obca. Dodatkowo, jeśli inwestor zdecyduje się na zakup udziału od zadłużonego współwłaściciela przed zajęciem komorniczym, musi liczyć się z ryzykiem wniesienia skargi pauliańskiej przez wierzyciela i ewentualną utratą nabytego prawa. W efekcie każda decyzja o inwestowaniu w taką nieruchomość powinna być poprzedzona szczegółową analizą prawną oraz oceną potencjalnych zagrożeń.
Egzekucja komornicza z udziału w nieruchomości współwłaściciela to procedura, która może zostać wszczęta, gdy dłużnik nie reguluje swoich zobowiązań, a wierzyciel uzyskał tytuł wykonawczy. Komornik ma prawo zająć i sprzedać udział dłużnika nawet bez zgody pozostałych współwłaścicieli, po spełnieniu określonych wymogów formalnych, takich jak zawiadomienie dłużnika i wpis wzmianki o egzekucji do księgi wieczystej. Od momentu zajęcia udziału dłużnik traci swobodę rozporządzania swoją częścią nieruchomości, a wszelkie próby jej sprzedaży czy obciążenia są bezskuteczne wobec wierzyciela. Współwłaściciel nadal odpowiada za opłaty związane z utrzymaniem mieszkania aż do momentu sprzedaży udziału na licytacji komorniczej.
Sprzedaż udziału przed formalnym zajęciem przez komornika jest możliwa, lecz wiąże się z ryzykiem zastosowania przez wierzyciela skargi pauliańskiej, jeśli transakcja została dokonana z pokrzywdzeniem jego interesów. Licytacja komornicza wyklucza możliwość nabycia udziału przez osoby blisko spokrewnione z dłużnikiem, co często prowadzi do wejścia w prawa współwłaściciela osoby trzeciej – potencjalnie zupełnie obcej dla pozostałych właścicieli. Taka sytuacja może skutkować konfliktami i koniecznością zniesienia współwłasności na drodze sądowej. Zarówno inwestorzy, jak i pozostali współwłaściciele powinni mieć świadomość ryzyka utraty kontroli nad nieruchomością oraz poniesionych nakładów finansowych, dlatego każda decyzja dotycząca takiej nieruchomości powinna być poprzedzona szczegółową analizą prawną.
Tak, komornik może zająć udział w nieruchomości należący do osoby przebywającej za granicą, o ile ta osoba jest formalnie współwłaścicielem nieruchomości znajdującej się w Polsce. W praktyce doręczenie pism i wezwania do zapłaty może być wydłużone ze względu na konieczność stosowania procedur międzynarodowych, jednak nie stanowi to przeszkody do wszczęcia egzekucji.
Koszty postępowania egzekucyjnego obejmują opłaty komornicze, koszty sądowe (np. wpis do księgi wieczystej), wynagrodzenie biegłego rzeczoznawcy oraz ewentualne inne wydatki związane z licytacją. Ostateczna wysokość kosztów zależy od wartości udziału i stopnia skomplikowania sprawy. Zazwyczaj są one potrącane z kwoty uzyskanej ze sprzedaży udziału.
Pozostali współwłaściciele nie mają prawnych narzędzi, aby samodzielnie zatrzymać egzekucję prowadzoną przez komornika wobec udziału dłużnika. Mogą jednak spróbować spłacić zadłużenie lub porozumieć się z wierzycielem w celu wykupienia długu przed licytacją. Warto także rozważyć negocjacje z dłużnikiem w celu dobrowolnej sprzedaży udziału przed zajęciem.
Umowy najmu lub dzierżawy zawarte przed zajęciem udziału zachowują ważność, ale nowy nabywca udziału po licytacji może wypowiedzieć takie umowy zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, jeśli nie zostały one ujawnione w księdze wieczystej lub nie dotyczą całej nieruchomości. W przypadku umów zawartych po zajęciu – są one bezskuteczne wobec nabywcy.
Tak, zarówno dłużnik, jak i wierzyciel oraz inni zainteresowani mogą zgłaszać zarzuty co do wyceny sporządzonej przez biegłego rzeczoznawcę majątkowego. Zarzuty należy zgłosić w określonym terminie po otrzymaniu operatu szacunkowego. Sąd rozpatruje te zarzuty i może nakazać sporządzenie nowej wyceny.
Czas trwania postępowania egzekucyjnego jest uzależniony od wielu czynników: szybkości działania komornika i sądu, liczby uczestników postępowania oraz ewentualnych sporów prawnych (np. zarzutów co do wyceny). Zazwyczaj całość procedury – od wszczęcia egzekucji do zakończenia licytacji – trwa od kilku miesięcy do nawet kilku lat.
Tak, nowy nabywca ma prawo wystąpić do sądu o zniesienie współwłasności nieruchomości. Może to prowadzić do podziału fizycznego nieruchomości (jeśli jest to możliwe) lub sprzedaży całości i podziału uzyskanych środków między wszystkich współwłaścicieli proporcjonalnie do ich udziałów.
Zadłużony współwłaściciel ma prawo ogłosić upadłość konsumencką, co skutkuje zawieszeniem prowadzonych przeciwko niemu postępowań egzekucyjnych. Jednak decyzja o ogłoszeniu upadłości należy do sądu upadłościowego i zależy od spełnienia określonych warunków ustawowych.
Hipoteka ustanowiona na udziale przed jego zajęciem pozostaje ważna również po przeprowadzeniu licytacji komorniczej. Nowy nabywca przejmuje udział obciążony hipoteką i odpowiada za jej spłatę zgodnie z dotychczasowymi warunkami umowy hipotecznej.
Tak, nawet po wszczęciu egzekucji możliwe jest porozumienie się z wierzycielem co do spłaty zadłużenia na raty lub jednorazowej spłaty całości długu. Jeśli wierzyciel zgodzi się na ugodę i potwierdzi uregulowanie zobowiązań, komornik umorzy postępowanie egzekucyjne.